احمد نوحهگر؛ محمد کاظمی؛ سیدجواد احمدی
دوره 4، شماره 12 ، آذر 1396، ، صفحه 67-87
چکیده
چکیده روش انگشتنگاری رسوب بر پایهی ردیابهای ژئوشیمیایی، آلی، نسبتهای ایزوتوپی و نیز استفاده از مدلهای ترکیبی مختلف باعث شناخت سهم منابع مختلف رسوب در یک ناحیه میشود. در تحقیق حاضر با استفاده از ترکیب بهینهی ردیابهای آلی و نسبتهای ایزوتوپی اقدام به تفکیک منابع مختلف فرسایش، تولید رسوب و سپس تعیین سهم این منابع ...
بیشتر
چکیده روش انگشتنگاری رسوب بر پایهی ردیابهای ژئوشیمیایی، آلی، نسبتهای ایزوتوپی و نیز استفاده از مدلهای ترکیبی مختلف باعث شناخت سهم منابع مختلف رسوب در یک ناحیه میشود. در تحقیق حاضر با استفاده از ترکیب بهینهی ردیابهای آلی و نسبتهای ایزوتوپی اقدام به تفکیک منابع مختلف فرسایش، تولید رسوب و سپس تعیین سهم این منابع با استفاده از مدلهای کالینز (Collins)، کالینز اصلاحشده (M Collins)، موتا (Motha)، لاندور (Landwehr) و اسلاتری (Slattery) در دو واحد سازندها و کابریهای اراضی بر پایهی بهینهسازی الگوریتم ژنتیک و سپس تهیهی نقشهی سهم مناطق مختلف (زیرحوضهها) در سامانهی اطلاعات جغرافیایی شد. برای تعیین بهترین مدل در این باره از شاخصهای GOF و MEاستفاده شد. عناصر کربن، مس، تیتانیوم، سیلیکون و عناصر استرانسیوم، تیتانیوم، مس، نسبت ایزوتوپی نئودیمیوم 144/143 به عنوان ردیابهای تفکیککنندهی کاربریها و سازندها شناخته شدند. مدلهای ترکیبی کالینز اصلاح شده (MCollins) در واحد کاربریاراضی و کالینز (Collins) در واحد سازندها با شاخصهای GOF، 95/99% و 996/99% و ضریبکارآیی 16/99% و 977/99% به عنوان بهترین مدلها انتخاب شدند. بیشترین سهم در فرسایش و رسوب حوضهی مربوط به اراضی مرتعی و سازند آسماری به ترتیب با 65% و 5/56% میباشد. زیرحوضههای شمارهی 6 و 5 بهترتیب با 11/59% و 7/58% بیشترین و زیرحوضهی شماره 31 با 54/7% کمترین سهم را بر فرسایش و رسوب حوضه داشتند.
احمد نوحهگر؛ محمد کاظمی؛ سیدجواد احمدی؛ حمید غلامی؛ رسول مهدوی
دوره 4، شماره 10 ، خرداد 1396، ، صفحه 99-119
چکیده
شناسایی مناطق مولّد رسوب و تعیین سهم آنها در تولید رسوب از مهمترین مصادیق مدیریت خاک به منظور بهرهبرداری مطلوب آن میباشد. هدف از تحقیق حاضر تعیین واحدهای همگن بر روی کاربریهای اراضی و سازندهای زمینشناسی جهت اندازهگیری میزان مشارکت و اهمیّتنسبی آنها بر رسوب خروجی بود. بر این اساس از مدلهای Fargas، BLM و اندازهگیری ...
بیشتر
شناسایی مناطق مولّد رسوب و تعیین سهم آنها در تولید رسوب از مهمترین مصادیق مدیریت خاک به منظور بهرهبرداری مطلوب آن میباشد. هدف از تحقیق حاضر تعیین واحدهای همگن بر روی کاربریهای اراضی و سازندهای زمینشناسی جهت اندازهگیری میزان مشارکت و اهمیّتنسبی آنها بر رسوب خروجی بود. بر این اساس از مدلهای Fargas، BLM و اندازهگیری مستقیم رسوب استفاده شد. سپس با استفاده از نقشهی سیمای فرسایش واحدهای همگن روی نقشهی کاربریهای اراضی و سازندهای زمینشناسی استـخراج شد و میزان رسوبات تولیدی حاصل از فرسایش سطحی، شـیاری و خندقی اندازهگیری شد. با احتساب مجموع میانگین رسوب اندازهگیری شده در هر کاربری، سازند و نیز احتساب مساحت هر کدام، میزان مشارکت از کل رسوب تولیدی مشخص شد. نتایج نشان داد کاربری اراضی مرتع با کدهای B S33R42G21، C S34R43G32 و D S34R43G32با مجموع میانگین73/38 تن در هکتار و سازند رازک با کدهایC S43R42G21 وD s44R43G32 با مجموع میانگین 83/17 تن در هکتار بیشترین مقدار تولید رسوب داشتند. بیشترین سهم تولید رسوب مربوط به کاربری اراضی مرتع با مقدار 9/64% و سازند آسماری با مقدار 43/55% میباشد. سازند بختیاری و اراضی زراعی کمترین اهمیّت نسبی را در فرسایش و تولید رسوب دارند.